Vage modder

Voor mijn gevoel leef ik in een ontastbare werkelijkheid, waarin ik me probeer te realiseren waar ik nu eigenlijk ben beland - vaaahaaag. Een plek waar ik begin mei verrast word door zomerse temperaturen, tegelijkertijd de zoete geur van lente en kerstlichtjes op veranda's. Waar ik op zaterdagochtend slechts de straat oversteek om te kunnen ontbijten in het park. Een buurt waar ik verwacht een uur te moeten hardlopen langs stoplichten en winkelstraten, maar plots beland in prachtige natuurparken en indrukwekkende villawijken - net als in de film. Een samenleving waar bussen verplicht zijn om op elke spoorwegovergang te stoppen en hun deuren kort te openen en sluiten. Waar ik op vrijdagavond ineens pannenkoeken sta te bakken met een groep studenten - én maple syrup.

Ik geniet met volle teugen van dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven, maar ik kan de impressies 's nachts met moeite verteren. Mijn dromen worden gedomineerd door jeugdherinneringen, personen van vroeger en plekken van toen. Is dat werkelijk wat ik droomde of zijn het gedachtes die me overdag op onbewaakte momenten te binnen schieten? Ik droom vaak dat ik weer met beide benen op Nederlandse bodem sta en Toronto niets meer was dan een windvlaag. Vaag, vager, vaagst.

Op het lab heb ik me nu volledig op mijn project gestort iin een wereld die wellicht nog meer tot de verbeelding doet spreken: De wetenschap van microRNA. Stamcellen spelen een belangrijke rol in ons lab. Ik noemde al eerder de bloedstamcellen, waaruit allerlei typen bloedcellen kunnen groeien. Op dezelfde manier blijkt er binnen een tumor ook een groep cellen te bestaan (kankerstamcellen) die in staat is om te blijven delen. Deze cellen vormen binnen een tumor een bron van chemoresistentie. Ook in leukemie worden zogenaamde leukemische stamcellen onderscheiden, met eigenschappen die lijken op gezonde bloedstamcellen. De vraag is nu wat (welke moleculaire mechanismen) een leukemische stamcel ondersteunen en wat het beste aangrijpingspunt is voor therapie. Hierin lijkt microRNA een rol te spelen. MicroRNA is een type RNA dat de expressie van genen beïnvloed door messengerRNA (een ander type RNA, de boodschapper van gen naar een eiwit) af te breken en daardoor de aanwezigheid van het bijbehorende eiwit te onderdrukken. Mijn project focust zich op een bepaald microRNA (nummertje 126) en welke eiwitten en signaalroutes dit beestje allemaal onderdrukt.

Genoeg filosofisch en moleculair gebazel voor vandaag. Naast mijn stage, heb ik besloten om me hier in te zetten als vrijwilliger. Via VolunteerToronto belandde ik afgelopen zaterdag achter de schermen van een theaterstuk door een groep Afrikaanse jongeren, gevolgd door een paneldiscussie over kunst, racisme en politiek. Thema's waar ik normaal niet thuis ben, maar het was leuk om op deze manier mijn horizon te verbreden.

En natuurlijk is er ook tijd voor sport! Voor deze zomer heb ik weer een leuke uitdaging gevonden van een totaal ander kaliber: Tough Mudder Toronto. Dit is een obstacle run over 16km door de intense modder. Veel sportevenementen gaan hier blijkbaar gepaard met sponsorwerving en daarom heb ik nu een eigen 'fundraising page' gekregen waar supporters geld kunnen doneren voor het goede doel (in dit geval: Wounded Warriors Canada). Voel je vooral niet verplicht, maar neem in ieder geval een kijkje op https://toughmudder.com/events/2015-toronto om te zien wat me in augustus te wachten staat!

Nog meer links: Stemmen op mijn column kan nog één week. http://m.metronieuws.nl/lezerscolumn/jannekee/lef/2015/04/volgens-recept-met-een-vleugje-moed.