Eekhoorns en paashazen

Zoals alle haast onbevlekte reisdagboeken clichématig zullen beweren, vloog de eerste week voorbij. De manier waarop is echter veel belangrijker: Dit was zeker business class.

Zaterdagavond was ik door mijn Nederlandse huisgenootje uitgenodigd voor een feestje bij vrienden thuis. Er waren internationale studenten zoals ik, een paar Canadezen en een Nederlands meisje dat hier met haar ouders in Canada is komen wonen. Het was erg gezellig, ik heb zeker leuke mensen ontmoet!

Op het lab begin ik langzaam mijn draai te vinden. Omdat ik in de komende weken eerst verplichte trainingen moet volgen om toegang te krijgen tot bepaalde labruimtes, kan ik nog niet aan mijn experimenten beginnen. Gelukkig mag ik wel andere mensen helpen, wat een goede manier is om het lab te leren kennen en mijn plekje daar te vinden. Zo heb ik maandag de hele dag geholpen met het verwerken van navelstrengbloed dat regelmatig binnen wordt gebracht. Hier worden stamcellen uit geïsoleerd voor onderzoek Ook mocht ik helpen met het isoleren van beenmerg uit muizen. Ik heb de eerste volle week dus al veel gezien en gedaan.

Mijn Nederlandse huisgenootje is afgelopen maandag weer vertrokken naar huis, wat betekende dat ik haar kamer kon overnemen. Ik woon nu aan de voorkant van het huis met uitzicht op het park. Het gedeelte aan het raam is verhoogd en heeft een zitbank (laten we zeggen, een houten blok), waarop ik me 's avonds met mijn laptop kan nestelen. Het is misschien maar goed dat ik niet meer op zolder slaap, want ik begon me al zodanig thuis te voelen dat ik bang was van de trap te donderen tijdens een slaapwandeling.

Over wandelen gesproken... Ik loop nog steeds elke dag naar en van stage. Dit zijn de momenten waarop ik mijn nationaliteit nauwelijks kan verbergen. Ik ben namelijk meestal de enige die haast heeft. Mensen stappen soms - zich excuserend (!) - opzij om me voor te laten. In de loop van de dagen ben ik automatisch mijn pas gaan vertragen. Waarom ook niet? Er is zoveel te zien. De mensen op straat klaren duidelijk op van de zon die zich nu steeds meer laat zien na een blijkbaar strenge winter. Af en toe zie je een eekhoorntje over straat rennen (squirl!). Of wat dacht je van de fietsen die je hier ziet? Mensen rijden rond op collector's items en de helft van hen zal dat misschien niet eens beseffen. Oude Raleighs, een Eddy Merckx of een Peugeot. En dan de verbazing dat er veel fietsen worden gestolen: Die fietsen horen in de vitrinekast in mijn kelder!
Overigens heb ik vandaag ook zelf een fiets aangeschaft. Het is een degelijke mountainbike, een Supercycle (zie foto), voor een redelijke prijs. Ik was als een kind zo blij toen ik over Bloor St croste. Ik hoop dat hij lang meegaat of in ieder geval niet gestolen wordt. Dit moet ik even afkloppen op eikenhout (Squirl!).

Ook in Toronto is het nu Paasweekend en dit betekent voor mij wat extra vrije tijd. Omdat ik toch een beetje het Paasgevoel wilde meemaken, heb ik gisteren met een paar mensen die ik vorig weekend heb ontmoet een Paasontbijtje gemaakt. Daarna zijn we paaseieren gaan zoeken in het park. Vandaag heeft iemand uit Slowakije me wat meer laten zien van de stad: van wijken als Little Portugal, Litte Italy en Chinatown (met het schattige Kensington Market), tot aan Casa Loma.

Wat het sporten betreft neem ik nu nog vooral veel rust, maar ik houd mijn ogen open voor goede plekken om te trainen. Ik heb misschien een leuk skeelerbaantje ontdekt... Gisteren ben ik trouwens ook gaan boulderen met iemand uit Australië. Ik hoop niet dat ik mensen nu beledig, maar ik wist niet dat dit zo'n goede en leuke workout was!

Morgen is het Paaszondag en zullen de meeste zaken dicht zitten. Dit én zelfs de sneeuw die wordt voorspeld houden mij echter niet tegen om morgen een mooi fietstochtje te maken door de stad. Eerst even dat liedje van Queen downloaden...